Deze week eindigt na bijna 6 jaar mijn wethouderschap voor de gemeente Haarlemmermeer. Het was een voorrecht om voor en mét onze inwoners en ondernemers te kunnen werken op de portefeuilles Economie & Ondernemerschap, Werk & Inkomen en Arbeidsmarktbeleid. Natuurlijk verlaat je een gemeente als Haarlemmermeer niet zomaar. Vooral niet als je er, zoals ik, geboren en getogen bent. Maar de mogelijkheid om burgemeester te worden in de gemeente Stichtse Vecht kón ik niet voorbij laten gaan.
Voor wie het niet kent: de gemeente Stichtse Vecht ligt ruwweg tussen Amsterdam en Utrecht. De gemeente telt inmiddels zo’n 65.000 inwoners en is in 2011 ontstaan na een fusie van de gemeenten Breukelen, Loenen en Maarssen. Net als Haarlemmermeer bestaat het uit verschillende grotere en kleinere kernen; 12 om precies te zijn. Daar waar Haarlemmermeer grotendeels omzoomd wordt door de Ringvaart, heeft Stichtse Vecht het Amsterdam-Rijnkanaal en de Vecht met zijn mooie buitenplaatsen.
In de verschillende afscheidsinterviews die ik de afgelopen dagen heb gegeven, is me gevraagd of het burgemeesterschap altijd al een droom of een ambitie is geweest. Ik heb telkens op die vraag geantwoord dat het niet zo was dat ik op een ochtend de gordijnen opendeed en dacht: “ik wil burgemeester worden!”. Bij mij is het besef dat het burgemeesterschap een mooie vervolgstap in het openbaar bestuur zou kunnen zijn echt langzaam, tijdens mijn wethouderschap, gegroeid. Het vindt bij mij zijn oorsprong in de wens en behoefte om met mijn kennis en ervaring iets te kunnen doen voor het algemeen belang. Een onafhankelijke rol, zoals die van burgemeester, past mij bovendien als persoon goed.
De gemeente Stichtse Vecht volgde ik overigens al een tijdje. Het is vanuit verschillende perspectieven een interessante gemeente. Een gemeente met een rijke historie, waar stad en landelijk gebied in elkaar overvloeien en waar veel gebeurt. Toen de kans zich dan ook voordeed, heb ik de stoute schoenen aangetrokken en gesolliciteerd naar de functie van eerste burger. Omdat ik in Haarlemmermeer een lokale partij heb vertegenwoordigd, Haarlemmermeerse Actieve Politiek (HAP), word ik in Stichtse Vecht de facto partijloos burgemeester. Nu wordt elke burgemeester geacht onafhankelijk te zijn en boven de partijen te staan maar partijloos, dus niet lid van een politieke partij, zijn er maar weinigen. Slechts zo’n 3% van alle burgemeesters in Nederland was in 2019 partijloos.
Ik heb, zo vlak voor mijn vertrek, ook vaak de vraag gekregen waar ik het meest trots op ben. Het zijn eigenlijk te veel zaken om op te noemen maar eentje is zeer zeker het programma Zaai. Met dit programma hebben we de achterliggende jaren tientallen startende ondernemers en zelfstandige professionals (zp’ers) uit onze gemeente op weg geholpen om hun onderneming tot een succes te kunnen maken. Haarlemmermeer is immers niet alleen de gemeente met de grote, internationale bedrijven op Park 20/20 maar ook die van de ondernemer die vanuit zijn zolderkamer opereert. En elk van die twee categorieën ondernemers draagt bij aan de sterke economische positie van de gemeente Haarlemmermeer. Ik heb me daarom niet alleen in Haarlemmermeer maar ook bij mijn collega’s van de 40 grootste gemeenten (de G40) hard gemaakt voor de belangen van juist díe groep ondernemers.
Waar ik ook blij mee ben, is dat we met de aanpak “Werk boven Uitkering” erin zijn geslaagd om het aantal mensen te beperken dat een beroep op een bijstandsuitkering moet doen. Zoveel als mogelijk proberen we hen naar een passende plek op de arbeidsmarkt te leiden. En met succes! Verder heeft onze werkorganisatie AM match laten zien dat ook mensen met een arbeidsbeperking succesvol aan het werk kunnen worden geholpen. Heel belangrijk, want werk is zoveel meer dan alleen een inkomen. De gemeentelijke herindeling van 2019 waaruit de nieuwe gemeente Haarlemmermeer is ontstaan en waarbij ik zelf nauw betrokken was, is voor mij ook een mijlpaal. De opsomming had nog langer kunnen zijn maar dit is wel een mooie greep uit de zaken waarop ik met trots terugkijk.
Ik dank iedereen voor het vertrouwen, het werkplezier en vooral de samenwerking; een wethouder is niets in zijn eentje. De gesprekken met de inwoners en ondernemers van Haarlemmermeer hebben mij altijd goed gedaan en waren erg belangrijk voor mij. Dáár ligt mijn motivatie voor mijn keuze voor het openbaar bestuur. Voor hen wil ik het verschil proberen te maken.
Het was een fijne tijd. Bedankt Haarlemmermeer!
Reageren op dit bericht? Klik hier!